یازده سال پیش ، اکنون ۱۸ تیر

درست یازده سال پیش بود که مکان مقدس دانشگاه در حمله گروهی از اراذل و اوباش حکومتی حرمت شکسته شد و ، قلب تمام ایران دوستان را به درد آورد ، یازده سال پیش در چنین تاریخی‌ نیروی انتظامی تهران بزرگ با حضور فرماندهان ارشدش از جمله در آن زمان سرهنگ فرهاد نظری به عنوان فرمانده منطقه انتظامی تهران بزرگ ، حسین الله کرم به عنوان سردسته اوباش انصار حزب الله ، و گروه‌های مختلف بسیج و لباس شخصی‌‌ها ، با حمله به کوی دانشگاه و قتل و غارت و هتک حرمت مکان مقدس دانشگاه ، و فضای خوابگاه ، آنچنان جنایتی را رقم زدند که تا به امروز از ذهن هیچ ایرانی‌ و ایران دوستی‌ پاک نشده و حتی هر روز هم پر رنگ تر میشود ، دستگیری : منوچهر محمدی ، بهروز جاوید تهرانی ، زنده یاد اکبر محمدی ، و بسیاری از افراد دیگر . اما حرکت و جوشش آن روز آن دانشجویان و اکثریت آحاد مردم تا به امروز ادامه داشته و میتوان امروز ، یعنی هجدهم تیرماه را در یازده سال پیش نقطه آغاز حرکتهای مردمی در مقابل در راه مبارز با سیستم جبار و خون ریز جمهوری اسلامی ایران دانست ، حرکتی‌ که از تکرار آن لرزه بر اندام تمام سفاکان رژیم ایران میفتد ، به یاد تمام رشادتهای آن روز و خون‌های امروز ، به یاد تمام آنهایی که به خاطر خواستن حقشان توسط انصار حزب الله از طبقه سوم کوی دانشگاه به پایین پرتاب شدند ، به یاد نفر سوم کنکور پزشکی‌ که با شلیک گلوله پلاستیکی برای همیشه یک چشم خودش را از دست داد ، به یاد اکبر محمدی که در اوج تنهای خودش در یک شب غریب و تنها در پشت دیوارهای بلند زندان اوین و در سکوت سرد سالن ۳۵۰ امنیتی‌ در اتاق شماره سه در کنار تخت خود من و در زیر یک پنجره که تنهای نمای آن اتاق کوچک بود و میشد فقط دیوارهای بلند حیاط ۳۵۰ را از آن دید در آن شب دیگر نتوانست صبح زندان را ببیند و برای همیشه چشماش را بر روی تمام خوبیها و بدیها بست و برای همیشه از میان همه ما رفت اما یادش هست و باقی‌ خواهد ماند ، به یاد بهروز جاوید تهرانی که تنهای تنها در میان جانیان زندان رجایی شهر کرج به سر میبرد ، به یاد همه آنهایی که رفتند و با خون خودشان راه را برای همه ما بیش از پیش نمایان تر کردند و ما اکنون وظیفه داریم که به خاطر تمام عزیزانی که از میان ما بار سفر بستند و آنهایی که اکنون در زندان هستند مبارزه کنیم و باشیم تا پایان حکومت دیکتاتوری آخوندی و طلوع دوباره خورشید عشق در سر زمین بدون دیو ایران....