نزد یک ترین تحلیل درباره چرایی و چگونگی طرح یک
طرفه کردن خیابان ولیعصر تهران، نه بحث های تخصصی
و فنی است ونه تسهیل در رفت و آمد شهروندان و احیانا
کاستن از بار ترافکی منطقه؛یگانه هدف از عملیاتی کردن
این طرح، همانا اهداف امنیتی و سیاسی است.
خیابان ولیعصر تهران به عنوان شاهراه حمل و نقلی
تهران یکی از خاطره انگیز ترین و مهم ترین خیابان های
پایتخت از دیرباز تاکنون بوده است تا حدی که حتی در
همین وقایع اخیر کشور نیز کمتر روزی بود که نام این
خیابان یا میدانهای ولیعصر و ونک به عنوان مبدایی
برای کانون اعتراضات مطرح نشده باشد و همین امر نیز
هراس نیروهای امنیتی را تاکنون به شدت در پی داشته است.
همه این عوامل دست اندرکاران امر را در اندیشه طرحی
انداخت که هم ظاهری مردم فریب و شهروند مدارانه
داشته باشد هم بتواند اهداف آنها را به طوری صد در
صدی برآورده نماید و در این بین چه طرحی بهتر از یک
طرفه کردن ولیعصر؟ با اجرای این طرح هم آقایان می
توانستند داد شهروند مداری و کاستن از بار ترافیکی
منطقه سر دهند و هم به اهداف استراتژ کی خود درفرونشاندن اعتراضات مردمی
دست یابند؛ اینگونه بود که ولیعصر یکطرفه شد. و اعتراضات مردمی هم به
موازات آن آغاز.